ورزش در زمان دیالیز موثرترین روش بهبود کیفیت زندگی بیماران کلیوی

به گزارش مجله سرگرمی، خبرنگاران/اصفهان رئیس هیئت ورزشی بیماران خاص و پیوند اعضای شهر اصفهان در آستانه روز جهانی کلیه با تاکید بر ضرورت ورزش برای بیماران دیالیزی، گفت: نتایج یک پژوهش در اصفهان حاکی از آن است که ورزش حین دیالیز به عنوان یکی از موثرترین راه ها در بهبود کیفیت زندگی و افزایش بقاء بیماران دیالیزی، باید مورد توجه قرار گیرد.

ورزش در زمان دیالیز موثرترین روش بهبود کیفیت زندگی بیماران کلیوی

محمدعلی طبیبی در گفت و گو با خبرنگاران، به آمار شیوع و مرگ و میر ناشی از ویروس کرونا اشاره و اظهار کرد: آمارها نشان می دهد پس از گذشت یک سال از شیوع ویروس کرونا، 1.5 درصد از مردم جهان مبتلا به این ویروس شده اند و نزدیک به 2.2 درصد از این افراد جانشان را از دست داده اند؛ نکته مهم این است که تقریبا 98 درصد از این افراد پس از ابتلا زنده مانده اند.

وی با اشاره به افزایش بیماران کلیوی در جهان، اضافه نمود: از سویی دیگر، آمارها نشان داده که 700 میلیون نفر و نزدیک به 10 درصد از مردم جهان مبتلا به بیماری مزمن کلیوی هستند که از این آمار 10 درصدی، چهار صدم درصد بیمارانی هستند که از خدمات دیالیز استفاده می نمایند که سالانه 5 تا 7 درصد به این آمار اضافه می گردد، به طوری که در سال 2030 تعداد بیماران دیالیزی به بیش از پنج و نیم میلیون نفر خواهد رسید، یعنی 100 درصد افزایش.

این دکترای فیزیولوژی ورزشی با تاکید براینکه بیش از 50 درصد این بیماران در کمتر از 4 سال پس از آغاز دیالیز جان خود را از دست می دهند، توضیح داد: پیش بینی می گردد که در سال 2030، دو و نیم میلیون نفر جان خود را به خاطر اینکه دیالیز می شوند، از دست می دهند.

طبیبی با انتقاد از اینکه بسیاری از رسانه های خبری جهان، 24 ساعته در حال اطلاع رسانی اخبار مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کرونا هستند، گفت: درحالیکه به مرگ و میر ناشی از دیالیز که از سال 1999 از رتبه 12 علل مرگ و میر جهان به رتبه 5 در سال 2030 خواهد رسید، اشاره ای نمی گردد.

این استاد دانشگاه اضافه نمود: حالا سوال این است آیا باید از کرونا ترسید یا از اینکه دیالیزی شویم، بترسیم؟

رئیس هیئت ورزشی بیماران خاص و پیوند اعضای شهر اصفهان، شرح داد: از زمان آغاز دیالیز به دلیل کم تحرکی اجباری ناشی از زمان دیالیز که هفته ای سه جلسه به مدت 4 ساعت است و استراحت اجباری ناشی از خستگی بعد از آن به مدت 2 تا 5 ساعت بعد از یک جلسه دیالیز، بیماران به مرور زمان دچار افزایش رفتارهای کم تحرکی در روزهای دیالیز و غیردیالیز می شوند و زمان فعال روزشان را به صورت غیرفعال سپری می نمایند.

وی ادامه داد: از عوارض این کم تحرکی می توان به افزایش تحلیل عضلانی اشاره نمود که به معنی از دست دادن عضلات است و ضعف عضلانی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و منجر به افزایش سستی و ضعف عضلانی خواهد شد. در نتیجه بیمار دچار افزایش احتمال افتادن و آسیب ها و ترس های ناشی از آن و در ادامه بیمار دچار سندروم خستگی مزمن می گردد، خستگی ای که هیچ وقت انتها ندارد و حتی روز به روز افزایش پیدا می نماید و همین خستگی کم تحرکی را افزایش می دهد.

از دست دادن عضلات از عوارض کم تحرکی ناشی از دیالیز

طبیبی با بیان اینکه عوامل تاثیرگذار و ضد التهابی در بدن انسان عضلات فعال هستند، توضیح داد: میزان التهابات سیستم ایمنی در این بیماران به صورت قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. این التهابات اثرات مخرب گسترده بر روی بدن انسان دارد که از جمله آن، افزایش مسائل قلبی عروقی، استخوانی و از دست رفتن عضلات است.

دکترای فیزیولوژی ورزشی اظهار کرد: افزایش کم تحرکی، ضعف عملکردی عضلات و از دست دادن آن ها، خستگی های مزمن و التهابات، همه باعث کاهش عملکرد جسمانی بیمار خواهد شد و ظرفیت ورزشی بیماران نیز کاهش می یابد. این کاهش ظرفیت های عملکردی و ورزشی علاوه بر عدم تحمل فعالیت ورزشی توسط بیمار، باعث تمایل نداشتن و ترس بیمار از شرکت در فعالیت های ورزشی منظم و کلا انجام فعالیت بدنی می گردد.

به گفته طبیبی، از دیگر اختلالات ناشی از این کم تحرکی ها در بیماران دیالیزی کم خونی است. بیمار از زمان آغاز دیالیز و کم تحرکی اجباری، به صورت پیشفراینده ای دچار کم خونی می گردد. مسائل پوکی استخوان و شانس شکستگی ها در این افراد به دلیل اختلالات الکترولیتی کلسیم، فسفر افزایش پیدا می نماید که این اختلالات کلسیمی همچنین بر بیمار شدن قلب نیز تاثیرگذار است.

وی اضافه نمود: بسیاری از پژوهش ها نشان داده اند که کم تحرکی، نداشتن عضله و ضعف عملکردی و افزایش التهابات بدن همه باعث افزایش شانس ابتلا به دیابت نوع دوم، فشارخون و همچنین افزایش اختلالات روانی مانند افسردگی می گردد و رخداد بعدی با توجه به موارد یاد شده و افزایش بیماری های زمینه ای در بیماران دیالیزی، افزایش تعداد دفعات بستری شدن در بیمارستان است و همین مورد مجدداً به طور متوسط به بی تحرکی آن ها اضافه خواهد نمود.

طبیبی ادامه این فرایند را مرحله ناتوانی اعلام نمود و گفت: بی تحرکی مطلق، احتیاج به استفاده از ویلچر و وابستگی به اطرافیان را به منجر می گردد و متاسفانه ایستگاه آخر برای بیماران دیالیزی در کمتر از 5 سال بعد از آغاز دیالیزی شدن مرگ است.

وی با اشاره به مطالعات صورت گرفته، یادآور شد: فعالیت ورزشی منظم در حین دیالیز میزان فعالیت جسمانی بیماران را به طور معناداری افزایش می دهد. قدرت عضلانی، عملکرد عضلانی و احتمالا توده عضلانی را در این بیماران افزایش و بهبود می بخشد و باعث کاهش خستگی، کاهش سستی و ضعف عضلانی و بهبود تحلیل عضلانی می گردد. با بهبود شرایط خستگی شاهد کاهش سستی و ضعف عضلانی و تحلیل عضلانی هستیم و کیفیت زندگی بیمار روز به روز بهتر خواهد شد و دوباره روی خوش زندگی را خواهد دید.

به گفته این دکترای فیزیولوژی ورزشی، از آنجایی که عضلات فعال سایتوکاین های (عوامل فعال شدن بیمار) ضد التهابی همچون IL-6 را فراوری می نماید، با فعال شدن بیمار سطح التهابات بدن نیز کاهش می یابد.

طبیبی با تاکید براینکه موارد یاد شده تنها هدیه های ورزش نیستند، گفت: با بهبود ریسک فاکتورهای زمینه ای و غیر زمینه ای در این بیماران، شاهد کاهش بیماری های قلبی و عروقی و عوارض ناشی از آن مانند حملات قلبی و بستری شدن در بیمارستان خواهیم بود. با انجام ورزش منظم و گذشت زمان ظرفیت ورزشی بیماران بهبود خواهد یافت و از طرفی عملکرد جسمانی آنها نیز افزایش می یابد و اینجاست که حال بیمار رو به بهبود است.

بهبود کیفیت زندگی بیماران کلیوی با 6 ماه ورزش منظم

رئیس هیئت ورزشی بیماران خاص و پیوند اعضای شهر اصفهان به مطالعه ای 18 ماهه در ایران بر بیماران دیالیزی به مدت 6 ماه فعالیت ورزشی توامان در حین دیالیز و با فالوآپ یک سال بی تمرینی، انجام شد و اظهار کرد: در این مطالعه شاهد بودیم که تمرین حین دیالیز از مرگ 31 نفر جلوگیری کرد و تنها 1 نفر یعنی 5 درصد جان خود را از دست داده اند و در حال حاضر 95 درصد از این بیماران زنده اند.

وی اضافه نمود: در این پژوهش میانگین سنی بیماران بالای 60 سال بود و بیش از دو سال تحت درمان با دیالیز بوده اند و یک سال همه گیری کرونا را نیز پشت سر گذاشته اند. بیماران گروه کنترل نیز در همین شرایط بودند، اما 30 درصد این بیماران متاسفانه درحال حاضر در میان ما نیستند.

این دکترای فیزیولوژی ورزشی ادامه داد: زمانی که تنها 6 ماه تمرین منظم چنین نتیجه ای داشته است و بیمار یک سال پس از آن و در شرایطی که تمرین ادامه پیدا نکرده باز هم از کیفیت زندگی و حال خوب ناشی از ورزش بهره مند بوده است، اگر چه هنوز سوالات زیادی باقی مانده که باید جواب داده گردد، اما آیا زمان آن نیست که به ورزش حین دیالیز به عنوان یکی از موثرترین راه ها در افزایش بقا این بیماران نگاه گردد؟

مقاله تاثیر ورزش حین دیالیز بر پارامترهای خونی و شانس بقا بیماران دیالیزی در کنگره جهانی کلیه 2021 کانادا پذیرفته شد. همچنین این مقاله در وبینار جهانی ورزش در بیماران کلیوی به مناسبت روز جهانی کلیه که با مشارکت محققان و متخصصان از 45 کشور جهان برگزار گردید، همراه با 6 سخنرانی دیگر از کشورهای استرالیا، آمریکا، انگلیس و برزیل ارائه شد. رویکرد این وبینار در مورد شعار جهانی سال جاری روز جهانی کلیه با عنوان: زندگی بهتر با بیماری کلیه بود.

miniman.ir: مرد کوچک | مجله سبک زندگی و کسب و کار

miniset.ir: مینی ست | مجله خانواده و موفقیت

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 17 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 17 اردیبهشت 1401 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 136559

به "ورزش در زمان دیالیز موثرترین روش بهبود کیفیت زندگی بیماران کلیوی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ورزش در زمان دیالیز موثرترین روش بهبود کیفیت زندگی بیماران کلیوی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید